شرایط امتیاز دهی:

نحوه ارسال مقاله :

همانگونه که ذکر شد، کانادا یکی از قطب های اصلی استخراج و تراش الماس در جهان به شمار می رود. در این مقاله می خواهیم معادن الماس کانادا را به شما معرفی کنیم.

معدن الماس اکاتی ( EKATI)

معدن الماس EKATI ، معدن الماس اصلی کانادا است. این معدن در سال 1998 توسط شرکت پی اچ پی بیلیتون، کانادا، باز شد. اکاتی در ابتدا یک معدن روباز بود اما به زیرزمین منتقل گشت زیرا سنگ معدنِ سطحِ قابل استخراج، تخلیه شد. اکاتی در حدود 200 مایلی (321.869 کیلومتری) شمال یلونایف (Yellow Knife) ، مناطق شمال غربی و در حدود 100 مایلی (160.934 کیلومتری) جنوب مدار شمالگان (مدار قطب شمال) واقع شده است. الماس های این معدن تحت نام تجاری Aurias  به فروش می رسند و از طریق خدمات  CanadaMark تایید می شوند.

معدن الماس دیاویک (Diavik)

دیاویک دومین معدن الماس کانادا برای تولید الماس است. این معدن متعلق به شرکت الماس هری وینستون(Harry Winston Diamond Corporation) و معادن الماس ثبت شده ی دیاویک (Diavik Diamond Mines ) بود. این معدن در حدود 200 مایلی شمال یلونایف، مناطق شمال غربی و حدود 120 مایلی (193.1213 کیلومتری) جنوب مدار قطب شمال واقع شده است. لوله های در حال استخراج در اصل کف (زیر) Lac De Gras  بودند و با حفاری داخل یخ کشف شده اند. برای استخراج لوله ها یک آب بند در اطراف آنها ساخته شده بود و آب به سمت بیرون پمپاژ می شد. سپس استخراج از معادن روباز در کف دریاچه آغاز شد. تولید، در حال حرکت به سمت زیر زمین می باشد زیرا سنگ معدنِ سطحِ قابل استخراج، تخلیه شده است.

معدن الماس جریکو (Jericho)

معدن الماس جریکو، سومین معدن الماس کانادا و اولین معدن الماس در قلمرو نوناووت (Nunavut) بود. این معدن در حدود 250 مایلی (402.336 کیلومتری) شمال شرقی یلونایف، مناطق شمال غربی، واقع شده است. این معدن توسط شرکت الماس تاهرا (Tahera) باز شد و از سال 2006 تا 2008 الماس تولید کرد اما این شرکت پول از دست داد. در سال 2010، Shear Minerals, Ltd. ، زمین را با هدف بازگرداندن معدن به تولید، مالک شد.

منبع مقاله:

سایت آریان گوهر رخشان (آرگو)

ثبت نام کلاس های گوهرتراشی و گوهرشناسی

بسیاری از رسوبات آبرفتی سریلانکا، در نواحی تولید سنگ های قیمتی قرار گرفته است. بسیاری از این نواحی در مرکز و جنوب جزیره وجود دارد. بر همین اساس در این نواحی امکان یافتن ریگ های جواهرات وجود دارد. ریگ های دو معدن راتماپورا و الاهرا ممکن است شامل نمونه هایی از انواع اولیه رسوبات باشد. این بلورها اشکال زیبایی دارند. برخی بلورهای راتناپورا به دلیل طی مسافت زیاد، تبدیل به قطعات گردی شده اند.

روش سنتی شناسایی مکان های تشکیل سنگ های قیمتی در سریلانکا بدین صورت بود که یک میله فولادی بلند را در زمین می کوبیدند. طبق این روش، اگر در زمان کوبیدن اگر انتهای میله خراش هایی ایجاد می شد، تعیین می کرد  که این خراش در اثر برخورد میله با کوارتز و کروندوم حاصل شده و آن ناحیه دارای این سنگ های معدنی است. این روش همچنین به تعیین عمق، ترکیب، اندازه، ماهیت و رنگ سنگ قیمتی کمک می نمود. رسوبات کروندوم بیشتر در جنوب جزیره موجود می باشند.

از جمله روش های استخراج سنگ های قیمتی در سریلانکا روش پیت می باشد. این روش در سریلانکا بسیار رایج بوده و بیش از 6 هزار مجوز معدن کاری برای اینگونه معدنکاری صادر می شود. این رقم قابل مقایسه با 100 مجوز روش رودخانه ای و 10 مجور روش ماشین کاری نمی باشد. در این روش از شفت های 5 تا 25 متری عمودی به منظور حفاری استفاده می کنند. حفاری را تا جایی ادامه می دهند که به ر یگ های دارای سنگ های قیمتی برسند. هر پیت به وسیله تونل افقی به عرض 5/1 متر به یکدیگر مرتبط شده و حدود 6 نفر در هر پیت کار می کنند.

روش دیگر حفاری و معدن کاری در سریلانکا، روش ماشینی می باشد. این روش بسیار سریع بوده و در مقایسه با کشورهای دیگر در مقیاس کوچکتر است. در روش ماشینی از ماشین های معدن کاری و بلدوزر برای حفاری های متنوع استفاده می شود.

روش سوم برای حفاری و دستیابی به سنگ های قیمتی روش رودخانه ای است. در این روش از رسوبات رودخانه ای استفاده می کنند. بدین صورت که در آب های کم عمق و یا با ساختن سد با چوب و سنگ، برای به دست آوردن ریگ هایی که با جواهرات آمیخته شده اند، تلاش می کنند.

Ratnapura (کلمه سیلانی برای "شهر گوهر")،  در حدود 100 کیلومتری جنوب شرقی کلمبو (Colombo) قرار دارد. منطقه استخراج آن، تنوعی باور نکردنی از سنگ های قیمتی تولید کرده است که بسیاری از آنها در مقایسه با سنگ های مناطق دیگر، فوق العاده هستند. یاقوت کبود در تمام فام های رنگ آبی و همچنین به رنگهای زرد، بنفش، سبز، صورتی، و padparadsha نارنجی مایل به صورتی استثنایی موجود است. 

نگاهی از بالا به عمق 25 متری تونل گوهر. 

سایر سنگ های قیمتی شامل این موارد هستند: توپاز زرد روشن با ته رنگ مایل به قرمز؛ گروسولار (grossular) زرد مایل به قهوه ای تا دارچینی رنگ؛ اسپسارتین (spessartine) زرد- نارنجی؛ پیروپ (pyrope) قرمز خونی؛ آلماندین (almandine ) قرمز تا قرمز مایل به قهوه ای؛ بهترین زیرکن جهان در یک طیف گسترده از جمله قهوه ای، زرد، نارنجی، سبز، و بی رنگ (به صورت محلی به عنوان الماس ماتارا (Matara diamond)- یک نام بی مسما- شناخته می شود)؛ تورمالین (tourmaline) سبز، زرد، و قهوه ای؛ کریزوبریل (chrysoberyl) زرد، سبز و قهوه ای؛ چشم گربه(cat’s-eye) کریزوبریل زرد ؛ گونه شفاف ، سفید و منحصر به فرد میکروکلین با درخشندگی آبی که به عنوان سنگ ماه (moonstone) شناخته شده است؛ و مقادیر زیادی از لعل (spinel ) در رنگ های قهوه ای، سبز، آبی، ارغوانی، بنفش، زرد، صورتی و قرمز. 

سنگ های غیر معمول و نادر از همان منطقه شامل سیلیمانیت (sillimanite)، آندالوزیت (andalusite)، اسکاپولیت (scapolite)، انستاتیت (enstatite)، کورنروپین (kornerupine)، دیوپسید (diopside) و سینهالیت (sinhalite) هستند. اخیرا یک کریزوبریل چشم گربه 5 هزار قیراطی ، به اندازه مشت یک مرد، از یک معدن در نزدیکی Ratnapura  به دست آمده است.

جواهرات سلطنتی بسیاری از پادشاهان، با لعل، یاقوت های کبود و زیرکون های استخراج شده از رودخانه های سریلانکا می درخشند. خزانه سلطنتی اتحاد شوروی یک لعل قرمز 400 قیراطی فوق العاده زیبایی که زمانی به کاترین کبیر (Catherine the Great) داده شد را در خود جای داده است. تاج سلطنتی انگلستان یک لعل بزرگ با تراش اشک (بیضی) دارد (که قبلا تصور می شد یاقوت است) که به عنوان " شاهزاده سیاه " معروف می باشد. تاج های موجود در خزانه سبز شهر درزدن (در ایالت ساکسونی در آلمان( - Green Vaults of Dresden-  با یاقوت های کبود سریلانکا پوشیده شده اند.

تراشکاران محلی، به دلیل اینکه تمام تراش خود را می نمایند تا حداکثر وزن یک سنگ قیمتی باقی بماند، اغلب همترازی وجوه سنگ با مرکز آن ضعیف است. بنابراین بسیاری از سنگ ها باید مجددا تراش بخورند که این کار، قبل از رسیدن به پتانسیل کاملشان، باعث از دست دادن وزن می شود.

درختان جنگل های سریلانکا به پیشگامی (گروهی از مردم پیشرو در تحولات و یا ایده های جدید) یک جمعیت در حال گسترش، در حال قطع شدن هستند. همانطور که زیستگاه طبیعی از بین می رود، فیل های وحشی، پیتون ها (اژدرمار)، تمساح ها، خرس ها، پلنگ ها، گرازهای وحشی و حیات وحش نیز ناپدید می شوند. با این تغییرات، بیشتر جذابیت ابتدایی سریلانکا ناپدید خواهد شد. اما بسیاری از مناطق گوهردار دست نخورده باقی مانده و منتظر بهره برداری اند. به احتمال قوی "جعبه جواهر" (سریلانکا) همین طور به رها کردن گنجینه های ارزشمند خود در قرن های آینده ادامه خواهد داد.

منبع مقاله:

سایت آریان گوهر رخشان (آرگو)

ثبت نام کلاس های گوهرتراشی و  گوهرشناسی